หลวงปู่ทวด หลวงปู่ดู่ หลวงตาม้า
บุญใหญ่ไม่ใช่สิ่งที่ทำให้รู้สึกว่าจะรวยเร็วๆนี้
แต่เป็นสิ่งที่ทำให้เป็นสุขเดี๋ยวนี้เลย
และจะสุขไปอีกนาน
นานขนาดอุ่นใจว่าได้เข้าเขตปลอดภัยแล้ว
ความสุขเป็นมาตรวัดบุญเบื้องต้น
ความพ้นทุกข์เป็นมาตรวัดบุญเบื้องปลาย
บุญใหญ่มีอยู่สองแบบ
แบบแรกคือให้ทานอันก่อประโยชน์ไปกว้างๆ
ยิ่งคนได้รับความสุขความเจริญมากขึ้นเท่าไร
ใจเราจะยิ่งเป็นสุขกว้างขวางยิ่งใหญ่ขึ้นเท่านั้น
แบบที่สองคือรักษาศีลได้สะอาดตลอดชีวิต
พระพุทธเจ้าตรัสเรียกว่าเป็นมหาทาน
เพราะทั้งชีวิตของผู้รักษาศีลไว้ได้
จะเป็นความปลอดภัยแก่ชีวิตไม่มีประมาณ
แต่จะบุญใหญ่ขนาดไหน
ก็ไปไม่ถึงความพ้นทุกข์
ไม่อาจพ้นจากวังวนน้ำตาไปได้
มีแต่บุญแท้เท่านั้น ที่ช่วย
พระพุทธเจ้าสอนให้รู้จักทั้งบุญใหญ่และบุญแท้
เมื่อทำบุญใหญ่ มีใจผ่องแผ้ว อย่าให้เสียของ
สังเกตใจว่าเบาแล้ว สะอาดแล้ว
จะพร้อมรู้ตามจริง และยอมรับตามที่มันเป็น
ใจเบาคือใจที่พร้อมสละออก
ทำทานได้ แปลว่าสละได้
ทั้งความงกพะรุงพะรัง ทั้งความอาฆาตแค้น
และทั้งอุปาทานยึดมั่นถือมั่นผิดๆ
เมื่อทำทานแล้วต่อยอดเป็นการตั้งสัจจะ
รักษาศีลให้มากข้อที่สุดเท่าที่จะทำได้
รวมทั้งเจริญสติบ้างตามกำลัง
ในที่สุดจะพบใจอันเป็นพุทธ
ใจที่ตื่น ใจที่รู้ ใจที่เบิกบาน
เครดิต : ดังตฤณ
ติดตามบทความธรรมะจากสถานอมตะธรรม ได้ที่ไลน์ คลิก —> Line สถานอมตะธรรมฯ